Was ischs fir 'ne Dorf?

Zum nägschte...

Känsch Du des Dorf mit sällere Bruck
diä reizvoll wirkt durch Bluämeschmuck?
Un wu mer im Rase nebedra
de Narrebrunne bschaue ka ?
Mit einem Blick siiht mer sofort
Aha des isch ne Fasnet-Ort!

Romantisch isch de Ortsigang
mer fahrt am Wald un Bach entlang.
Im Hintergrund - de Tuniberg,
bekannt als fruchtbars Gotteswerk;
denn Epfel, Zwetschge, Driibel, Nuß,
gedeihe dert im Iberfluß.

Ne scheene Fleck in dere Gmei,
säll isch gwiss de Hahlerai.
De Namme, er wird aktuell
wenn s Fescht wird g'fiirt an sällre Schtell.
Jeds zweite Johr, kummt des dert vor,
s wird viil geboote - säll isch wohr!

Au d' Winzerhalle sait eim gli:
des muäß ne Rebgemeinde si!
Wer dert ne Gläsli Wi probiärt,
he der isch sicher fasziniert.
Ob Dussel, Rindel, Vogelsang -
s wachst Qualität an jedem Hang.

Un gosch zu andre Gwannne na,
no wirsch de nämlig Idruck ha.
Diä Trepfli sin e echte Gnuß
un fiir diä Gmei halt au ne Plus.
De Winzer sait mit Schtolz un Freid:
S'isch jede Flasch ne Keschtlichkeit!

Un s Rathus mit em Schtaffelgiibel
paßt ins Ortsbild gar nit ibel.
S'isch immer scho dert gsi, des weiß mer jo
un s wird bestimmt noch lang dert schtoh.
Luägsch du an dem Gebäude nuff,
fallt Dir säll liäblich Gleckli uff...

In friähre Zit ischs Modi gsi
- es hän sich alli gfreit druff hi -
daß in dem Ort vu dem i red
säll Gleckli de Herbst i-glitte het.
Us jedem Heefli isch deno,
ei Fuährwerk hinterm andre no.

An bsundre Däg noch littets als,
vum Dirmli hoch, durchs Dörfli schallts.
S kummt zwar fir wahr nur selte vor,
soebbis gits nit jedes Johr.
Jedoch am Dorffescht zur Begriäßung,
duäts gherig lidde, fir alt und jung.

Schtohsch du am Rebberg uff de Hechi,
so siisch au Brisach in de Nechi.
Dert an de Grenze fliäßt de Rhi,
an sällem Ufer isch mer gli.
S isch unumstritte-sunneklar
des Deerfli, des lit wunderbar.

Un d Kirch luägt witt in d Landschaft ni
- scho wu de Durm isch kleiner gsi -
De alt hän d Bumbe abi gschlage,
de neu duät höcher uffi rage.
Ich glaub, jetz leuchtets jedem i:
Des Dorf ka doch nur Gottene si!

Gottene

Quelle: Martha Schmidle, Mundart-Dichterin, 1925‐2019